McDonald's verliest bij het EUIPO het merk Big Mac wegens te weinig gebruik in de afgelopen vijf jaar.

Heb je inbreuk gemaakt op het auteursrecht en vraagt een fotograaf nu om schadevergoeding? Daar ben je natuurlijk niet blij mee. Het bedrag lijkt erg hoog, dus je vraag je af of het wel terecht is. In deze blogpost en video leg ik graag uit hoe je zou kunnen beoordelen of het gevraagde bedrag redelijk is. Geen boete maar schadevergoeding In Nederland is het zo dat je geen boete betaalt, maar schadevergoeding. De fotograaf moet door de schadevergoeding in dezelfde financiële/economische positie gebracht geworden zoals die er zou zijn geweest als er wel om toestemming voor gebruik zou zijn gevraagd. Dat betekent dat de normale licentievergoeding moet worden betaald voor het soort gebruik en eventueel nog een deel voor de gemaakte kosten voor de opsporing. Krijg je een brief, dan is het verstandig om eerst op onderzoek uit te gaan. Heb je echt inbreuk gemaakt en wat zou de schade van de fotograaf zijn geweest. Reageren is in de meeste gevallen verstandig. Dan valt er nog te praten over een schadevergoeding. Doe je dat niet, loop je het risico dat er een dagvaardingsprocedure volgt en dat kan nog veel meer kosten. Proceskosten Als de fotograaf gaat procederen en een dagvaarding […]

Je mag niet zomaar elke afbeelding van internet gebruiken. Ook niet als consument. Hoe voorkom je een boete?

Johan Vlemmix moet €2000,- schadevergoeding betalen aan Patricia Paay voor zijn media-uitingen over het idee voor een sekspop.

Wanneer je als ZZP’er, freelancer of met een eenmanszaak je onderneming start, is het vaak logisch dat je daar gewoon je eigen naam voor gebruikt. Misschien nog met je beroep als toevoeging erachter. Maar heb je daar ook recht op? Wat kun je doen als een ander ook jouw naam gebruikt? Eigen naam als handelsnaam Wanneer je een onderneming begint, of dat nu een eenmanszaak is, je als freelancer/ZZP’er aan de slag gaat (dat is meestal ook een eenmanszaak) of dat je meteen een BV opstart of zelfs een VOF jouw naam meegeeft, het mag in eerste instantie allemaal. Wanneer jij je naam als naam voor je onderneming of bedrijf gebruikt, is het een handelsnaam. Inschrijving bij de KvK doet niet ter zake. Sterker nog, als je het wel bij de KvK hebt ingeschreven, maar niet gebruikt, dan heb je geen handelsnaam en heb je dus ook de bescherming niet. Andersom is het natuurlijk wel handig dat als je het toch als naam voor je bedrijf gebruikt, de naam dan ook bij te laten schrijven bij de KvK. Voor bescherming door het Handelsnaamrecht hoef je dus niet veel te doen. Je moet de naam vooral actief gebruiken en dat aan […]

Hoe werf je nu beter personeel dan door in te spelen op wat diezelfde doelgroep kent en graag doet? Dat is vast ook wat de GGZ Noord-Holland-Noord gedacht moet hebben, toen ze een soort parodie maakten op Netflix om daarmee nieuw personeel te werven. Maar is dit dan geen inbreuk op het merkrecht van Netflix? Idee met dank aan Sylvia Kuijsten – Het Rechtenstudentje Netflix is een bekend merk Een personeelsadvertentie dat duidelijk voor de GGZ is bedoeld, zorgt natuurlijk niet voor verwarring met het merk van Netflix dat alleen bedoeld is voor de streamingdienst voor films en series. Dat wil alleen nog niet zeggen dat de GGZ dit zo mag doen. Netflix is, zo zul je met me eens zijn, een bekend merk. Ze krijgen dan ook bescherming voor het gebruik van een ‘teken’ dat overeenstemt met het merk en gebruikt wordt voor niet soortgelijke waren of diensten, zonder geldige reden, wanneer met dat gebruik ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken of afbreuk wordt gedaan aan de reputatie van het merk. Overigens worden ze ook beschermd wanneer het teken niet wordt gebruikt ter onderscheiding van waren of diensten, dus wanneer het teken niet in de functie van een merk wordt ingezet. […]

Permission Machine is een bedrijf dat Auteursrechten handhaaft voor fotografen en beeldbanken. Je kent ze misschien al van de Rijdende Rechter. Inmiddels zijn ze net zo berucht als bijvoorbeeld het Duitse Image Law en Copytrack. Dit lijkt het eerste vonnis te zijn waarbij Permission Machine betrokken is. Permission Machine procedeert niet zelf Permission Machine is de partij die inbreuken opspoort en de eerste brieven stuurt. Ze proberen dan nog te schikken, zodat een rechtszaak niet nodig is. Permission Machine procedeert overigens niet zelf wanneer zo’n schikking niet mogelijk blijkt. Het lijkt er sterk op dat ze de zaak dan overdragen aan een deurwaarderskantoor: Rosmalen Nedland, die vervolgens gerechtsdeurwaarder P.F. van den Berg inschakelt om als gemachtigde op te treden. De dagvaarding gaat de deur uit namens de klant van Permission Machine, zoals het ANP. Zij zijn namelijk de auteursrechthebbende van de foto of beheren de licenties en hebben afspraken met de auteursrechthebbende over het handhaven van auteursrechten. Niet voldoende weersproken Uit dit vonnis blijkt helaas dat er niet zozeer sprake is van het gelijk van Permission Machine, maar van een slechte verdediging van de inbreukmaker. Wie stelt moet bewijzen, maar als er niet voldoende weersproken wordt wat er is gesteld, […]

LuckyTV maakte een parodie op een filmpje waarin Van der Staaij zingt. De maker van het filmpje dat door Lucky TV is gebruikt om Kees van der Staaij te bekritiseren vanwege zijn ondertekening van de Nashvilleverklaring is boos. Dit gaat te ver, vindt hij. Auteursrecht Maker Cees van der Wal heeft het auteursrecht op zijn beelden. Daar zijn ze voldoende creatief voor. Dit geeft hem het uitsluitend recht zijn video openbaar te maken of te verveelvoudigen. Behoudens beperkingen bij wet gesteld. Parodie De parodie is zo’n beperking die in de wet staat. Wanneer mag je zo’n filmpje als nu van LuckyTV als parodie betitelen? Het moet wat grappigs hebben Er mogen geen concurrentiebedoelingen zijn Er mag geen verwarringsgevaar ontstaan Het mag geen reputatieschade opleveren Humor is smaakgevoelig. Dat Van der Wal het niet grappig vindt, doet er daarom helaas niet toe. Dick Bruna kon om dezelfde reden ook niet optreden tegen parodieën op Nijntje, zoals Nijn-eleven en Lijntje. Deze parodie levert geen reputatieschade voor Van der Wal op en sprake van concurrentie of verwarring is er al helemaal niet. Er is hier daarom sprake van een toelaatbare parodie. Parodie op een portret Een parodie op portretten bestaat eigenlijk niet. In […]

Een quitclaim wordt ook wel eens toestemmingsformulier genoemd. Het is inderdaad een formulier, waarmee de geportretteerde toestemming geeft om het portret te mogen gebruiken, zoals in dat formulier is omschreven. De geportretteerde kan dan niet meer tegenhouden dat het portret wordt gepubliceerd. Maar wie is er nu voor verantwoordelijk dat er zo’n quitclaim is en getekend wordt? Is dat de fotograaf of de opdrachtgever? Niemand is verantwoordelijk De wet schrijft niet voor wie verantwoordelijk is voor de quitclaim. Eigenlijk staat alleen in de Auteurswet dat een geportretteerde een portretrecht heeft en zich kan verzetten tegen het openbaar maken van een portret, als de geportretteerde daar een redelijk belang bij heeft. Een quitclaim neemt, als het goed in elkaar zit, de mogelijkheid tot dat redelijk belang weg. Maar wie de quitclaim opstelt of laat ondertekenen, dat doet er niet toe. Dat zullen fotograaf en opdrachtgever of publicerende partij dus onderling uit moeten vechten. Praktisch: Fotograaf zorgt voor handtekeningen De fotograaf weet wie hij/zij fotografeert en kan nog op die personen aflopen of dat laten doen door een assistent. Praktisch gezien is het voor de fotograaf het makkelijkst om een quitclaim ondertekend te krijgen. Als fotograaf zorg je dat duidelijk is welke […]

Het merk Lacoste is bij velen bekend. Als je iemand vraagt naar het merk, zullen veel mensen iets zeggen over de groene krokodil dat ze als logo gebruiken en op veel kleding wordt gebruikt. Hema verkocht kinderondergoed met een patroon van (groene) krokodillen en ook een hemdje met maar één krokodil. Dat was natúúrlijk een inbreuk op het merkrecht van Lacoste. Zo evident zelfs, dat ze vonden dat het verder niet echt onderbouwd hoefde te worden. Krokodil = Lacoste merk Dat is wat Lacoste gedacht moet hebben. Lacoste heeft twee krokodillenmerken, een uit 1978 en een uit 2004, voor onder meer kleding. Lacoste heeft wel vaker rechtszaken gewonnen, omdat een ander voor kleding ook in een bepaalde vorm een krokodil gebruikten. Het leek Lacoste daarom wel naar die grote krokodillenbek gestegen, waardoor ze dachten dat alle krokodillen op kleding inbreuk zouden maken op een van hun merken. Marktonderzoek Er is pas sprake van een merkinbreuk als er sprak is van verwarring. De krokodil is immers niet exact hetzelfde als van Lacoste, maar het wordt wel gebruikt voor kleding. Met een marktonderzoek wilde Lacoste die verwarring bewijzen. De hemdjes werden aan mensen getoond, met de vraag: “Aan welk merk doen deze […]