In de categorie smoesjes bij een inbreuk op auteursrecht presenteer ik u de absolute nummer 1: “Het stond op Google”. Les 1: Google is geen bron.
U moet uw werk maar beter beschermen
Dat is net zoiets als ‘dan had u er maar een slot extra op moeten zetten’. Het ‘het stond op Google’ smoesje wordt namelijk ook gebruikt door mensen die beeld met watermerk ‘van Google halen’.
Er is helemaal geen verplichting om je werk zo goed mogelijk te beschermen. Daarbij kan dat ook niet altijd. Stel dat je het werk al eens in licentie hebt gegeven aan een krant of een blog. Daar staat het heus zonder watermerk op. Dat kan Google zo vinden. Dat iemand het werk met een licentie heeft gebruikt, wil nog niet zeggen dat dan maar iedereen het mag gebruiken. Zal die licentienemer ook niet blij mee zijn trouwens, want die heeft er wel geld voor neer moeten leggen.
Er bestaat geen verplichting je fiets op slot te zetten of je werk drie dubbel te beschermen. Maar hoe minder je beschermd, hoe groter de kans dat het gejat zal worden en hoe meer werk je er aan zult hebben. Die fiets vind je misschien wel nooit meer terug en een volledig onbeschermd werk zal sneller gebruikt worden dan een werk met watermerk en een werk dat niet gedownload kan worden maar door middel van een screenshot gebruikt moet worden.
Google heeft die rechten (geregeld)
Dit is vooral een veel gehoord argument bij YouTube filmpjes. Google zou alle rechten al geregeld hebben of alle rechten liggen bij Google/YouTube.
Sorry, dat is niet waar. De voorwaarden voorzien er weliswaar in dat wat je upload geen inbreuk mag maken op rechten van derden en dat Google een ongelimiteerde etc. etc. licentie krijgt over dat werk, maar dat zegt nog niets over het gebruik van die filmpjes door bezoekers. Google kan niet garanderen dat wat er geupload wordt nooit inbreuk maakt. Ze zijn wel vrij gemakkelijk in het verwijderen van content zodra er melding is gemaakt dat het filmpje inbreuk maakt op het recht van een derde. En die licentie ziet op het delen. Ken je de nieuwe Amerikaanse commercial van Chromebook? Gemaakt van YouTube filmpjes. En dat mag, want daar is door middel van de licentie toestemming voor gegeven.
Maar de zoekmachine Google is geen YouTube. De zoekmachine heeft geen overeenkomst met al die websites. Ze kopiëren stukjes website om in de zoekresultaten te tonen en verwijzen vervolgens door naar de website zelf. Dat doen ze ook met al het beeldmateriaal. Dat komt tevoorschijn bij Google Images of Google Afbeeldingen, maar wil je het plaatje kopiëren, sturen ze je eerst naar de website waar het plaatje te vinden is.
Google is geen bron
Ik heb het al vaker gezegd en het blijkt ook weer uit de laatste regels van de alinea hierboven. Google is geen bron. Google is een zoekmachine die je naar de bron toe leidt.
Een foto of tekst gebruiken als citaat? Er mag nooit onder staan ‘Bron: Google’. Je zult altijd doorgeklikt hebben naar een website. Die website is jouw bron. Wat overigens nog steeds niet wil zeggen dat het een betrouwbare bron is. Het blijft verstandig om toestemming te vragen. Eventueel is het zelfs verstandig om af te spreken wie er aansprakelijk zal worden gehouden wanneer blijkt dat het werk nu onrechtmatig gebruikt is.
Lees ook:
– De Wet voor Bloggers
– Auteursrecht: Creative Commons
– Auteursrecht: Naamsvermelding
– Waarom moet ik betalen voor licenties?
– Blogpraat over foto’s