Twitterdrama over Influencers en Inkomsten
Wat verdienen Influencers nu eigenlijk? En wat vinden we ervan hoe ze dat verdienen? Twitter ontplofte enkele keren over een aantal posts van influencers.
Mag je geld verdienen met persoonlijke content?
Aan Kwebbelkop werd door Beau van Erven Dorens een paar keer gevraagd of hij bepaalde persoonlijke content wel had moeten maken en publiceren. Beau vond het wel oprecht, maar hij vond het niet per se oké dat een YouTuber geld verdient met persoonlijke content. Maar in dit geval had Kwebbelkop het volgersaantal al. De persoonlijke content heeft hij niet gemaakt om meer volgers te trekken of geld te verdienen (want dat heeft hij gedoneerd aan Save the Children), maar gewoon omdat hij wilde laten zien wat er gebeurt in zijn leven. Moeten wij oordelen over wat hij laat zien op YouTube? Dan kijken we toch gewoon niet?
Lees hierover ook: Zijn YouTubers te commercieel?
Ik vind de lobby tegen youtubers vanuit bepaalde media echt fascinerend. Moet vast pijn doen dat wij jullie mediabudget krijgen. #burn
— Mascha Feoktistova (@maschaa) July 22, 2017
LawStories in je mailbox?
Influencers houden zich niet aan de Reclamecode!
Als er een klacht bij de Reclame Code Commissie wordt ingediend, houdt 97% van de adverteerders zich aan de uitspraak/aanbeveling van de Reclame Code Commissie. Ze verwijderen de reclame helemaal of passen hem zo aan dat hij alsnog binnen de regels valt.
Lees ook: Influencer Marketing – De juridische aspecten
Nee, de reden is omdat we een hoog bereik hebben. Als je rcc negeert is de adverteerder eerder de sjaak, dus lijkt me geen reden.
— Mascha Feoktistova (@maschaa) July 23, 2017
Het lastige is dat het klachtenformulier van de RCC niet voorziet in een veld om de influencer te vermelden. De klacht wordt daarom altijd gericht aan de adverteerder. De adverteerder is namelijk ook altijd aansprakelijk voor alle reclame-uitingen, ook als ze geen of weinig invloed hebben op wat een influencer doet. Toch kunnen met een klacht bij de RCC ook influencers aangesproken worden, zo bleek al uit de eerste klacht wegens de Reclamecode Social Media tegen Daniël Wellington.
Helaas blijken veel mediabureaus, MCN’s en tussenpersonen niet (goed) op de hoogte te zijn van de reclameregels of hoe ze werken of toegepast moeten worden. Daardoor gaat het met de vermelding van sponsoring, samenwerkingen of gratis producten niet altijd helemaal goed. Hierdoor zijn er helaas ook een hoop influencers die de regels niet goed kennen.
Daarnaast zijn er nog een hoop influencers die niet zijn aangesloten bij een mediabureau. Zij kunnen al helemaal van niemand te horen krijgen hoe de regels werken en moeten daar zelf naar op zoek. Dat doet niet iedereen en soms gaan ze maar op halve informatie af.
Daarnaast zijn er een hoop influencers die het simpelweg niet willen vermelden, omdat ze dan volgers verliezen. Minder volgers, betekent minder inkomsten. Als er toch geen klachten over je in worden gediend en je geen boetes krijgt, waarom zou je het dan nog vermelden?
Lees meer over Reclamecode Social Media
- Instagram helpt reclameregels na te leven
- Reclameregels voor vloggers en influencers verduidelijkt
- Reclamecode Social Media
Willen we eerlijke en transparante influencers of niet?
Wat wij als volgers doen is natuurlijk wel een beetje tegenstrijdig. Als een influencer gesponsorde posts plaatst en dat vermeldt, dan volgen we ze niet meer, vanwege die gesponsorde posts. Als ze het niet vermelden, blijven we ze wel volgen. Laten we wel wezen: de goede influencer zorgt ervoor dat de gesponsorde content net zo goed en authentiek is als de niet gesponsorde content, zodat ze niet of nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Een kwestie van niet de Page Vochtig Toiletpapiercampagne aannemen, als je normaal ook niet over je toilet praat.
Aan de andere kant, als de influencers het niet vermelden en iemand vermoed sponsoring, dan is het land te klein. Sterker nog: we laten influencers niet eens meer iets positiefs zeggen over producten die ze gewoon zelf gekocht hebben, omdat er vaak commentaar komt dat het vast wel gesponsord zal zijn, zonder dat het erbij vermeld staat. Daar lijkt het Commissariaat voor de Media, in het geval van YouTubefilmpjes, ook zo over te denken. Hoe kan een influencer het dan nog wel goed doen?
Sponsoring mag alleen als het authentiek is
Soms lijkt het wel alsof we iets hebben tegen het beroep influencer. Maar laten we wel wezen: het is gewoon een nieuw beroep. Beroepen komen en gaan, zo is dat altijd al geweest. Het is eenvoudigweg een nieuw beroep waar we aan moeten wennen.
We vinden kennelijk dat sponsoring en reclame vermeld moeten worden, zelfs als het eigenlijk al wel aan de uiting zelf te zien is dat er sprake is van reclame. Maar als het er dan bij vermeld wordt, hebben we alsnog kritiek op de inhoud ervan. Als het niet authentiek is, klagen we ook daar nog over. Sinds wanneer is reclame nou authentiek? Dat is het toch nooit geweest?
Toch kregen bijvoorbeeld Anna Nooshin en Doutzen Kroes het onlangs zwaar te verduren toen ze een gesponsorde uiting deden op Instagram van Shell respectievelijk Rivella.
Wat willen we nu eigenlijk? Dat sponsoring duidelijk is of dat we er juist niets van merken en een hashtag wel nodig is om te merken dat het een gesponsorde uiting is? Make up your mind!
Dus Doutzen pleit voor meer "echtheid" op social media, met een in scène gezette foto zonder enige melding van #spon. Reclamecode, anyone? ? pic.twitter.com/197Okee2qP
— Toeps トープス ? (@biancatoeps) July 19, 2017
Alleen als het politiek supercorrect is
Het is niet de influencer die bepaalt of ze een sponsordeal aan mogen nemen. Het zijn de mensen die de influencers volgen die dat bepalen.
Terwijl Anna Nooshin en nog een stuk of tien anderen hopen een klein steentje bij te dragen aan het verminderen van afvalplastic door een waterfles van The Plastic Bank te promoten in een Instagram update, valt heel Instagram en Twitter, samen met overige media, over ze heen. The Plastic Bank wordt namelijk gesponsord door Shell. Dus is die fles enkel greenwashing. En als twitterend Nederland van mening is dat het greenwashing is, mag Anna Nooshin het niet meer promoten. Over de andere tien heeft overigens niemand het.
Lees daarover ook deze interessante en rake column in Vrij Nederland.
Maar goed, dan ben je dus gewoon eerlijk, je houdt je aan de reclameregels, je kiest er zelf voor om dit initiatief te steunen, om welke reden dan ook, dan mag het dus niet, omdat Shell er ook geld in steekt? Mogen influencers hier dan geen eigen mening meer over op nahouden?
Wat voor de een greenwashing is, is voor de ander ‘beter dan niets’. Moeten we boos zijn op Shell en de influencers of op iedereen die autorijdt? (Kan ik makkelijk zeggen: ik heb niet eens een rijbewijs, laat staan dat wij een auto hebben. Sterker nog: ik loop meestal naar kantoor en neem niet eens de tram. Als je hier te lang stil zit gaat vanzelf het licht uit en we verbruiken zo weinig inktcartridges dat we ze vergeten te bestellen).
Shell is all about small changes. pic.twitter.com/kh4jrfVle1
— Janine Abbring (@JanineAbbring) July 19, 2017
Beetje dit wel ja thanks
— Anna Nooshin (@AnnaNooshin) July 20, 2017
Anna Nooshin en Shell: een regelrechte mismatchhttps://t.co/rnmCYWZQ98 #influencers pic.twitter.com/Qfo32wvtvB
— Dionne (@Diolifestyle) July 29, 2017
Ben nou wel een beetje klaar met al het gezeik op @AnnaNooshin. De boodschap is allaaaaaang duidelijk hoor mensen.
— Vera Camilla (@veracamilla) July 27, 2017
Nog meer hierover kun je lezen bij RTL Nieuws / De Beste Social Media / Motherboard / De Volkskrant / Marketingfacts TV
Influencers zijn ondernemers
Influencer zijn is nu eenmaal een nieuw beroep en daar zullen we aan moeten wennen. En wat doet een slimme ondernemer? Precies, die regelt dingen. Dus wat deed Cynthia? Zij zag een mooie koffer en in plaats van die zelf te kopen regelde ze een sponsordeal, die ze keurig vermeldde op haar blog. Maar dat vinden we dan weer niet goed. Als ze het gewoon gekregen had, kennelijk wel. Maar is een mening niet juist authentieker als het gaat om een product dat een influencer zelf heeft uitgezocht, dan als het merk het product uitzoekt voor de influencer?
Precies. Een mening van een blogger is sowieso niet objectief. Het is mijn mening = subjectief.
— Cynthia Schultz (@cynthiapuntnl) July 23, 2017
Snap ik. Maar: ik heb hem zelf opgespoord in m'n zoektocht naar de perfecte handbagage. Daarna is samenwerking opgezet. Niks gelogen aan. https://t.co/syPbFSmGsp
— Cynthia Schultz (@cynthiapuntnl) July 23, 2017
Ik probeer er iets opbouwends uit te halen, maar zodra mensen je uitmaken voor leugenaar wordt dat wel lastig.
— Cynthia Schultz (@cynthiapuntnl) July 23, 2017
U hoeft niet te kijken, een boek lezen is ook heel leuk
Niemand is verplicht om naar een commerciële zender te kijken, een krant te lezen waar meer advertenties dan inhoud in staat of om influencers te volgen. Als je een hekel hebt aan influencers, of het nu authentieke content is of niet, je hoeft niet te kijken. Lees een boek zonder reclame. Wel een waar je gewoon voor moet betalen, want als we die schrijvers geen salaris geven, komen er ook geen (goede) nieuwe boeken meer, kan ik je vertellen.
Als je gratis content wil, ja, dan moet je de bloggers, vloggers, content creators, influencers en YouTubers blijven volgen. Zij maken content voor jou. Gratis. Hoef jij niets voor te betalen. In ruil daarvoor kijk je zo af en toe naar een gesponsorde post, die herkent aan de vermelding.
Zie het als het reclameblok. Dan loop je misschien ook even naar het toilet. De advertentiepagina’s in een tijdschrift sla je ook over. Kijk dan alleen naar de niet-gesponsorde content of kijk helemaal niet. Je bent niet verplicht om naar de reclame te kijken.
Terwijl er ook genoeg YTers zijn die goede dingen doen of zich ergens voor inzetten en daar wordt vrijwel nooit over geschreven. Frappant.
— BeautyLab.nl (@serenaverbon) July 23, 2017
