Onze Nederlandse Bonnie en Clyde. Tsja, wat moet je daar nou mee he. Gelukkig lossen politie en OM het strafrechtelijke probleem op. Nu nog het probleem hoe we in de media met dit stel om moeten gaan. Want verdachten en daders hebben hebben een rehabilitatie- en resocialisatiebelang, waardoor we niet altijd zomaar portretten mogen publiceren. Lost een geschilderd portret dit probleem op?
Het is een portret, wanneer mensen herkenbaar zijn
Er is sprake van een portret wanneer een persoon herkenbaar is afgebeeld. Herkenbaar wil zeggen, herkenbaar voor mensen die deze personen al kennen. Of dat nu persoonlijk kennen is of door eerdere media-aandacht, doet niet ter zake. Wij zullen tenslotte de meeste BN’ers niet zelf kennen, maar ze wel herkennen wanneer we ze ergens zien lopen, op tv zien of een foto in een krant of tijdschrift bekijken.
Een geschilderd portret lost het niet op
Ik zag het de Telegraaf al doen bij Tarik Z. Nu duiken ook steeds aquarellen op van de Nederlandse Bonnie en Clyde. Het lijkt alsof de media denken dat ze hiermee de portretten per definitie gewoon kunnen tonen. Dat is echter onjuist. Zoals je hierboven ziet, lijkt het aquarel zeer goed op de foto’s. Het is dus een portret van deze twee personen. Het portretrecht blijft dus volledig van toepassing.
Het helpt wel een beetje
Natuurlijk scheelt het wel. Als je een van hen aan je tafel hebt zitten voor een sollicitatie en ze hun haar een beetje anders doen en anders kijken, zul je ze misschien niet meteen herkennen, omdat je het beeld van het aquarel beter voor ogen hebt dan de foto. Daardoor zal er niet meteen een negatief beeld ontstaan. Dat kan dus toch helpen om de resocialisatie en rehabilitatie gemakkelijker te maken.
Het blijft een afweging
Je zult moeten blijven afweging. De media hebben tenslotte persvrijheid, waaronder vrijheid van meningsuiting, maar de geportretteerden hebben het portretrecht met het redelijke belang van resocialisatie en rehabilitatie. Welk belang weegt dan zwaarder? Het belang van de geportretteerden zal bijvoorbeeld zwaarder gaan wegen wanneer ze hun straf hebben uitgezeten en weer terug de maatschappij in moeten. Terwijl op dit moment het belang van de vrijheid van meningsuiting zwaarder weegt, omdat wat zij gedaan hebben zorgt voor een grote maatschappelijke discussie.
Deze heel flauwe, doch grappige vergelijking kwam ik nog tegen.
