“Hard aanpakken die lui. Verdachten, wat nou verdachten? Het is toch een dader! Ik zag het zelf op die 2 seconden durende video. Bovendien heeft de politie hem al opgepakt, dus hij heeft het heus wel gedaan!” Zo gaat dat meestal bij het publiceren van portretten van verdachten (en daders). ‘We’ hebben geen medelijden met ze. Zij hebben iets gedaan dat niet oké was, dus hebben ze geen recht meer op privacy. Maar wat als die zogenaamde dader, die we geen privacy meer gunden, gewoon een veertienjarige jongen met een klok blijkt te zijn?
Ahmed bouwde een klok en nam het mee naar school…. wat er toen gebeurde
Ja, ik gruwel ook van dat soort titels. Maar hij zou hier goed gepast hebben. Ahmed maakte zelf een (grote) klok. Een klok heeft nu eenmaal een beetje stroom nodig. Dus kwamen er stroomdraadjes aan te pas. Hij nam de klok mee naar school. Het gevaarte werd niet meteen herkend als klok. Sterker nog: tijdens Engelse les maakte de klok geluid. De docent zag de klok aan voor een bom. Hij belde meteen de politie. Ahmed werd door de politie gearresteerd en hij werd geboeid afgevoerd. Op het politiebureau bleek al snel dat er geen sprake was van een (werkende) bom. Nou, die jongen natuurlijk meteen vrijgelaten, zou je denken. Helaas is niets minder waar. De politie vond het een namaakbom. Ahmed zat daarom nog steeds vast in afwachting van een beslissing van de Amerikaanse Officier van Justitie. Pas toen er ophef over ontstond op social media is besloten om Ahmed vrij te laten. Vervolgens is hij door President Obama, Nasa en Facebook uitgenodigd om langs te komen. Zij vinden het juist geweldig dat deze jonge jongen zich met techniek bezighoudt.
Ahmed has a clock – de absurdheid van het voorval in beeld
Het portret van Ahmed ging de wereld over
Er is een foto van Ahmed, waarop duidelijk te zien is dat hij geboeid is. Op die foto staan ook twee politie-agenten. Ik vermoed dat de foto op school gemaakt is, maar duidelijkheid krijg ik daar (nog) niet over. De foto werd vooral verspreid om duidelijk te maken dat het absurd is dat een jongen van 14 vast zit voor het maken van een klok. De politie vond het echter een ‘movie bomb’, vanwege alle draden die te zie waren. Een hoop onderdelen hadden ook zomaar onderdelen van een bom kunnen zijn. Het is voor Ahmed nu goed afgelopen, maar hij had zomaar aangezien kunnen worden voor een ‘moslim terrorist’. Zo gemakkelijk kom je niet meer van die naam af. Zijn portretfoto en naam in combinatie met ‘bom’ hadden er voor kunnen zorgen dat het voor hem later lastig zou zijn om een goede Universiteit binnen te komen of om bepaalde banen te krijgen, simpelweg vanwege de negatieve bekendheid. Het rondgaan van een portret kan grote gevolgen hebben. Daarom moeten we er voorzichtig mee zijn.
I expect they will have more to say tomorrow, but Ahmed's sister asked me to share this photo. A NASA shirt! pic.twitter.com/nR4gt992gB
— Anil Dash (@anildash) September 16, 2015
Portretrecht van verdachten en daders
Ahmed was een verdachte. In Nederland worden verdachten een beetje extra beschermd als het om portretrecht en privacy draait. Het zijn immers nog geen daders en als ze dat ook nooit worden, moet door het publiceren van het portret hun positie in de maatschappij niet, of in elk geval zo min mogelijk, verslechterd zijn. Juist vanwege situaties zoals die van Ahmed, moeten we voorzichtig omgaan met het publiceren en verspreiden van portretten van verdachten.
Lees meer bij RTL Nieuws / The Dallas Morning News / The Washington Post / USA Today / BBC / The White House
