Heb je wel eens je eigen naam ingetikt in Google Search? En, wat kwam daar uit? Was je er blij mee. Als iets eenmaal op het internet gepubliceerd is, blijft het daar voor altijd staan. Dankzij Google kunnen we het vervolgens altijd weer makkelijk terugvinden. Maar willen we dat wel altijd?
Nooit vergeten worden
Een Spaanse meneer stond op 19 januari en 9 maart 1998 in een grote Spaanse krant. In die krant werd zijn naam in verbinding gebracht met de veiling van onroerend goed, vanwege procedures over een ‘social security’ schuld. Zijn huis werd gedwongen verkocht en om zoveel mogelijk bieders te krijgen zijn er advertenties geplaatst. In 2010 waren deze problemen al enige jaren opgelost en meneer wilde daarom niet meer hiermee in verband gebracht worden.
De krant heeft destijds die informatie rechtmatig gepubliceerd. Het was daarom niet de taak van de krant om deze informatie te verwijderen. Maar ja, die informatie verdwijnt diep, diep het internet in. Ziet nooit meer iemand normaal gesproken. Tenzij er een zoekmachine die oude en totaal niet relevante informatie weer naar boven haalt.
De vraag is of dat wel mag en of dat niet eigenlijk een inbreuk op privacy is.
Verwerken persoonsgegevens
Wat Google en andere zoekmachines doen, is het verwerken van persoonsgegevens. Een zoekmachine verzamelt continue en geautomatiseerd, gegevens en legt ze vervolgens vast, ordent het, bewaart de gegevens en verstrekt ze uiteindelijk aan de persoon die de informatie via de zoekmachine zoekt en opvraagt. Omdat de zoekmachien de gegevens verzamelt, verwerkt en toont en dus de controle heeft over hoe deze informatie weer naar buiten wordt gebracht, zijn zij daar verantwoordelijk voor. De zoekresultaten zijn tenslotte geen toeval.
Persoonlijke data mogen wel verzameld en verwerkt worden, maar alleen als daar toestemming voor is gegeven of er een andere wettelijke basis voor is. Daar hoort ook bij dat je het recht hebt op inzage in je gegevens en om deze gegevens te mogen corrigeren. Normaal gesproken moeten bedrijven die gegevens verwerken, ook zorgen dat deze gegevens up to date blijven. Dat kan een zoekmachine natuurlijk niet doen. Daarom moeten ze volgens het Europees Hof van Justitie, op verzoek, soms gegevens niet meer in de zoekresultaten tonen. Dat moet bijvoorbeeld omdat deze gegevens ontoereikend, niet of niet meer ter zake dienend of bovenmatig zijn ten aanzien van het doel waarvoor zij zijn verwerkt en de verstreken tijd, dienen de in deze lijst weergegeven informatie en koppelingen te worden gewist (“recht om vergeten te worden”).
Hoe haal ik gegevens uit Google?
Je kunt dus niet zomaar gegevens uit de zoekresultaten van Google laten verwijderen.
Er moet allereerst sprake zijn van verwerking van persoonsgegevens. Alleen als die gegevensverwerking onjuist is of de gegevens niet meer kloppen of hun doel niet meer dienen, kun je eventueel aan Google vragen om jouw gegevens niet meer in de zoekresultaten te tonen.
Het is helaas dus niet zo als de gegevens jou niet meer aanstaan, dat dat voldoende is.
De volledige uitspraak kun je op curia lezen.
Lees ook:
– Privacy in de Bonus bij AH
– Google Privacy (november 2013)
– Google mag persoonsgegevens niet combineren
